Het word al 'gewoon' :)

We zijn hier nu 3 weken, maar voor mijn gevoel ben ik hier al maanden.
En alles begint al 'gewoon' te worden.

Dat de auto's links rijden op de weg.
Dat de zon en bewolking elkaar afwisselen.
Dat de mensen in het Maltees vaak naar elkaar schreeuwen.
Dat je het water uit de kraan niet kunt drinken.
Dat de Maltese bevolking zo behulpzaam is.
Dat de bussen standaard te laat zijn.
Dat alles op stage zo snel moet.
Dat er soms een korte flinke storbui valt.
Dat de bussen zo lomp rijden.
En zelfs het om 5 uur op staan voelt al gewoon :)

Toch is het fijn om na een hectische week (want dat blijft het wel) een lekker weekendje rustig aan te doen :)

Afgelopen weekend ben ik samen met Janou naar Valetta geweest. Valletta is de hoofdstad van Malta. We hebben hier bij wat winkeltjes gekeken, maar er waren heel veel winkeltjes gesloten. Dit komt door maffe openingstijden die per winkeltje verschillen.
Toch was het een relaxed en gezellig dagje!

Zondag zijn we met de groep Hollanders naar de Blue Lagoon geweest. Dit is een gebied waar het water net zo blauw en helder is als in een zwembad. Dit ligt bij het eilandje Comino. Het is een klein eilandje met veel rotsen, maar toch is het een heel mooi plekje midden in de zee.
We hebben hier heerlijk gezwommen en gesnorkeld!
Ik ben vissen tegen gekomen die ik alleen nog maar in Artis had gezien, heel gaaf om die in de zee tegen te komen!!

Maandag begon stage weer!
Ik had er weer zin in! Niet zo zeer om de collega's te zien, of om 5 uur op te staan, of om de hele dag onder de airco te zitten, maar om weer naar de clienten te gaan!! Wat een schatjes zijn het... Hoe langer we met ze werken hoe meer ze ons leren kennen en andersom. Zelfs het monstertje dat je soms kan aanvallen heeft ook een lieve kant laten zien..! Sommige clienten herkennen ons nu en laten dat meteen blijken door in het Maltees tegen je te praten of door bepaalde gebaren te doen die ze leuk vinden of om simpel weg te lachen als je langs komt en een gek geluidje maakt :)

Maandag was weer een leuke dag, tot dat er 's middags een bom barstte in de eetkamer... Janou en ik zaten rustig aan een tafel te werken en er zat een client met hoog niveau, die zelfs een beetje Engels kan praten, lekker te eten. Toen kwam een collega om haar medicijnen te geven. Deze wou ze niet innemen en toen ze de deksel van haar bord af haalde stootte ze per ongeluk een glas water om. De client begon te schreeuwen en de collega schreeuwde dubbel zo hard terug. Het werd een soort van gevecht.. de client sloeg de collega en andersom, de collega trok hard aan de kleren van de client en duwde haar naar acheren. Na veel geschreeuw, geduw en getrek legde de collega de medicijnen boos op tafel en liep weg. De client barstte in tranen uit en kon niet meer stoppen met huilen.
Janou en ik wouden haar wel troosten.. maar wij wisten niet wat ze in het Maltees tegen elkaar gezegd hadden en wij zouden dan de woede van onze collega niet serieus nemen... Later bleek dat er door de collega en door de client verkeerde en nogal heftige dingen waren gezegd, maar ze hebben het diezelfde middag nog uitgepraat. Janou en ik konden het nu wel iets beter begrijpen, maar toch vonden we het erg tegen ons gevoel in gaan...

Dinsdag was weer een rustige dag net zoals alle anderen. De clienten gingen deze ochtend naar de Mis toe en wij gingen mee! Het ging allemaal heel plechtig net als in de katholieke kerkjes die ik gewend ben van de vakanties in Frankrijk. Toch was een leuk detail dat de clienten erbij waren en ze 2 jongens met het Downsyndroom lekker hun gang lieten gaan met handen geven en het helpen tijdens de mis. Dit zorgde er soms voor dat ik mijn lach bijna niet kon in houden... :) Het voelde voor Janou en mij wel wat ongemakkelijk, omdat wij niks van de dienst begrepen door het Maltees en we niet goed wisten of we moesten staan.
Toen de dienst bijna afgelopen was en de priester had gebeden, pakte zuster Bertha onze schouders vast en zei; "Peace be with you" Ik zat vol met mijn gedachten in het Maltees en verstond eerst niet wat ze zei. Gelukkig zat Janou naast me rustig te glimlachen en kon zij me vertellen wat zuster Bertha zei :)

Woensdag werd mij uitgelegd hoe ik sonde voeding moest geven aan een client. Ik vond dit leuk om te leren al bleef die uitleg nog een beetje weg. Door te zeggen dat ik de spuit moest vullen met een beker water, daarna met de sondevoeding en dan weer met water werd ik niet veel wijzer... gelukkig had ik me hier op voorbereid samen me Janou en wist ik wat ik moest doen. Want degene die mij dit zou leren verdween na die 2 zinnen weer. Tja... dat is ook een manier van leren natuurlijk. :)

Donderdag gingen we 's ochtends met de clienten wandelen. Dat is niet verkeerd in het lekkere zonnetje! Ondanks de vele heuveltjes op en af genoten de clienten, en wij als begeleiders, ervan. Janou moest lopen met een client die het liefst thuis wou blijven dus zij is halverwege terug naar de flat gegaan. Ik ben na deze wandeling met mijn begeleiders en de clienten naar een klein kringloopwinkeltje op het terrein gegaan. Dat wil zeggen.. de clienten bleven zonder begeleiding buiten in de schaduw staan met een stuk of 20 vliegen om hun heen en wij gingen naar binnen om rustig rond te kijken. Dit ging ook een beetje tegen mijn gevoel in... Hierna hebben mijn collega's nog een tijd met elkaar in het Maltees geteut en ik heb me met de clienten bezig gehouden.

's Middags hadden Janou en ik een gesprek met onze stagebegeleidster en de fysiotherapeut van Dar tal Providenza.
Doordat de fysiotherapeut nogal veel op haar bordje heeft vroeg ze of wij haar de komende weken willen helpen bij de fysiotherapie.
We worden over een week ingewerkt en een week later komt er een nieuwe student fysiotherapie, die niet zo goed Engels kan en nog geen ervaring heeft met de doelgroep. Het is de bedoeling dat wij hem dan weer gaan inwerken.. Dit vinden we nogal bijzonder, maar ook een leuke uitdaging! Wij zullen vanaf volgende week iedere ochtend fysiotherapie en gym geven aan verschillende groepen clienten en 's middags gaan we dan weer naar onze eigen groep 'Il Warda' waar we weer gewoon bezig gaan met het normale ritme.

Ook kwam het voorstel van onze stagebegeleidster om over een paar maanden ieder een eigen client te begeleiden en een plan van aanpak voor die client te maken. Dit is ook zeker een uitdaging en we kunnen dit misschien ook meteen als examen uitvoeren.

Kortom we gaan ook de komende tijd weer veel nieuwe dingen doen op stage! Ik heb er heel veel zin in!!

Vrijdag hadden we weer een normaal en relaxed dagje school. De heks uit de Disney film was nog steeds niet verdwenen en mijn 2 Duitse klasgenoten zaten met een nog hogere irritatie factor naar haar te luisteren. Ik had de telefoon nummers van mijn Duitse klasgenoten waardoor we heel rustig onze frustraties naar elkaar konden uitspreken tijdens deze les. Want telefoons in de les vond ze geen probleem, dit kwam ook door dat ze zelf 3 keer heeft zitten bellen met haar vriend, familie en vrienden tijdens deze lessen. Ze hield nog steeds niet op over zichzelf, haar ouders en haar vriend. En van Engelse opdrachten kwam weinig terecht... Ik heb hierdoor veel gelachen met de 2 Duitsers en ik zou het bijna jammer vinden dat we volgende week naar een andere klas gaan met een andere lerares ;) Toch is het voor mijn Engels wel wat beter denk ik... :)

Gisteravond hebben we een gezellige start van het weekend gehad met de Hollanders en een lekker broodje hamburger!

Ik ga er nu weer vandoor! Ik hoop dat ik jullie weer een beetje op de hoogte heb gebracht :) Ik wil iedereen bedanken voor de reacties!!
En ik zal binnenkort weer wat foto's toevoegen!

Sal-ħin li jmiss!