Het regent met zonnestralen..!

Wat een lekker weertje hadden we afgelopen week! Hoe meer berichten we kregen vanuit Nederland over het slechte weer, hoe meer de zon hier ging schijnen :) Tot zondag… Zoals we hier zouden zeggen; It’s raining cats and dogs! Dus dan maar een ‘lekker binnen’ en ‘de boel weer eens op orde brengen’ dagje !

Afgelopen week was weer goed druk en ook heel erg leuk!

Vorige week zondag zijn we op een Hop on – Hop off bus geweest, deze bus rijdt over een groot deel van het eiland en stopt op verschillende plaatsen waar je uit kunt stappen. Je kunt dan weer in een bus stappen wanneer je zelf wilt. In de bussen kun je oordoppen in doen waardoor je een Nederlandse uitleg hoort over de plekken die je ziet. Het was heel leuk om met de groep Hollanders het eiland nog beter te leren kennen!! We hebben de dag afgesloten met een gezellig etentje :) het duurde 2 uur voordat we ons eten hadden en zo bijzonder lekker was het niet, maar het was hoe dan ook een geslaagde dag !

Toen begon de werkweek weer.. Maandag stonden we om 5 uur op en al slaapwandelend gingen we naar de bus toe. Door de drukte op de weg mochten we weer een uur wachten in Rabat (de stad waar we moeten overstappen) Toen we op stage aankwamen kregen we een uitleg van de fysiotherapeut, Margaret. De eerste groep die we mochten helpen bij de fysiotherapie is Warda, onze eigen groep:) Dit was leuk om te doen, omdat we veel nieuwe oefeningen zagen die we met de cliënten konden doen. Na deze ochtend gingen we weer terug naar de groep om ze te helpen met eten, wassen en naar bed brengen. Margaret had in de middag nog een afspraak dus we konden toen niet verder gaan met de fysio, daarom zijn we op de groep gebleven.

Aan het einde van de middag hadden de vrijwilligers een Western show georganiseerd. Vol overtuiging zette ze een hele leuke playbackshow neer! De collega’s genoten er nog meer van dan de cliënten, maar ook dat was leuk om eens te zien ;)

Na deze show moesten 7 cliënten te eten krijgen door 2 collega’s. Wij boden onze hulp aan en we waren dit keer hard nodig! Dat was leuk om mee te maken. De meeste cliënten gingen na dit eten naar bed, maar sommige cliënten bleven nog buiten bij een live optreden van een country artiest. Het was leuk om te zien hoe de cliënten van de andere groepen volledig uit hun bol gingen en zonder schaamte hun beste dans moves lieten zien! Het was al 8 uur toen we weer vertrokken van stage, maar gelukkig konden we mee rijden met een collega :) hierdoor waren we al binnen een half uurtje thuis!

Dinsdag stonden we weer vroeg op. Ook deze ochtend was er weer erg veel drukte op de weg, maar we waren weer erg benieuwd naar de fysiotherapie! Toen we aan kwamen op Dar tal Providenza viel de fysiotherapie vies tegen. Margaret was weer erg druk en het kwam er op neer dat we ons zelf maar moesten vermaken. Ik ben op een computer, die hoogstwaarschijnlijk gemaakt is in de middeleeuwen, aan het werk gegaan voor school. Hierna hebben we weer op de groep geholpen en we zijn op tijd naar huis gegaan, omdat we de dag er voor overuren hadden gedraaid :)

Woensdagochtend was Margaret weer heel druk met alle afspraken die ze had. Gelukkig mochten we meedraaien met een paar andere medewerkers. We gingen met een aantal cliënten naar de fysiotherapie ruimte. Ik ging samen met een andere collega (die slechthorend is) en 2 cliënten naar de snoezelruimte. Hier was ik nog niet eerder geweest dus dit was erg leuk om te zien. De ruimte zag er mooi uit!! De cliënt mocht daar met de rolstoel staan en mijn collega ging de rustgevende lampen en de rustgevende muziek aanzetten. Althans rustgevend… Mijn slechthorende collega probeerde het juiste volume te zoeken van de rustgevende muziek. Hierdoor bezorgde ze mij en de client ongeveer een hartverlamming bij de eerste draai aan de volume knop en was de muziek bij de 2de draai aan de volume knop zo rustgevend dat het bijna niet te horen was… Gelukkig is 3 keer scheepsrecht en had ze het goede volume gevonden. En geef toe, in 3 pogingen het goede volume kunnen vinden is best knap voor iemand die bijna niet kan horen!
Toen de cliënt en ik lekker zaten te snoezelen kwamen de andere collega’s, cliënten en Janou ook naar de snoezelruimte. Ik vond het leuk om ook deze ruimte te ontdekken!

Na het hectische uurtje bij Warda en een 0 sterren gerecht uit de kantine gingen we weer naar Margaret en haar collega’s. We vroegen haar wat we konden doen. We kregen te horen van haar collega dat we wel een spelletje mochten doen met wat cliënten. Deze cliënten spreken alleen Maltees en ze zaten er nou niet echt bij alsof ze gigantisch veel zin hadden om met 2 onverstaanbare Hollandse studenten een potje te gaan memory’en. We zijn opnieuw naar Margaret gelopen, hebben het uitgelegd en hebben subtiel duidelijk gemaakt dat we thuis waarschijnlijk iets nuttiger bezig konden gaan dan hier. Aangezien het meer op dagbesteding voor de stagiaires begon te lijken…

Donderdag gingen we met een klein beetje tegenzin, maar met uitzicht op het weekend weer op reis naar Providenza! We zijn ’s ochtends met frisse, goede moed naar Margaret gegaan. Toen we bij haar kantoor kwamen zagen we dat ze weer druk in gesprek was. We besloten een nieuwe aanpak te proberen. We zijn in ons fysiotherapie kantoor gaan zitten en hebben gewacht tot ze ons kwam halen. We hadden daar hoogstwaarschijnlijk het hele weekend kunnen blijven wachten, want Margaret kwam niet naar ons toe. Toch blijft het vreemd dat ze ons zo hard nodig hadden bij de fysiotherapie, maar we nu alleen maar in de weg lijken te lopen…

Na het spitsuur bij Warda en het typisch Maltese eten zijn we Margaret weer op gaan zoeken. Ze was gestrest, omdat ze eigenlijk een bespreking had. We mochten die middag naar het knutselhok (ability centre) gaan, want zij was te druk om ons fysiotherapie uit te leggen... Toen we daar aankwamen was er nog geen cliënt te bekennen, maar tot Janou’s blijdschap stond er een piano! Na een tijd niet meer gespeeld te hebben kon ze nu weer helemaal los gaan :) De piano klonk zo mooi en hard dat een vrouw die buiten liep speciaal naar binnen kwam om haar een contract aan te bieden bij het conservatorium in Malta!!! Nee, dat nou net niet… maar die vrouw was wel heel blij met dr en strooide met de complimentjes :) (en ik als trotse, a-muzikale buddy stond er vooral bij voor de support!)

Toen kwam er nog een man met een cliënt bij. Deze man werkte in het knutselhok en was toevallig ook heel muzikaal! De cliënt kwam bij onze groep vandaan en ze huilt altijd op onze groep. We kwamen er achter dat zij door de muziek en de aanwezigheid van een paar mannen heel rustig word! De muzikale en creatieve medewerker toverde uit een berghok nog een gitaar en zo was de dag helemaal geslaagd voor Janou! Samen deelde ze hun muzikale liefde voor de piano, de gitaar en het zingen! Terwijl ik, als a-muzikaal mens, van een paar wc rollen een bloemetje mocht gaan zitten knutselen... Achja… ieder zo zijn talent! :)

Vrijdag mochten we weer naar school! Het blijft leuk om iedere week andere studenten en vooral de Hollanders weer te spreken :) We moesten deze week vragen in welke klas we zaten, omdat er veel veranderingen waren geweest in de klassen. Hier bleek dat ik bij 2 andere Nederlandse meiden uit de vriendengroep in de klas zat! De les ging heel goed, zo goed dat ik met 1 van die ander Hollandse meiden een niveau hoger mag!! Ik ben benieuwd hoe het me volgende week op dat hogere niveau af gaat…
Die avond gingen we eten bij Saskia, Mila en Kim. De groep was dit keer extra uitgebreid doordat de familie van een andere Hollander ook mee at! Het was een hele leuke en gezellige avond :) We hebben door al die gezelligheid alleen wel de bus gemist… dus moesten we de nachtbus nemen en een stukje lopen. Veilig en wel thuis aangekomen ben ik lekker onder de wol gekropen!

Na een korte, brakke nacht ging ik samen met Petra koeien spotten… Ik hoor u denken.. “is er niks leukers te doen op Malta?” En daarom zal ik het even uitleggen :) In Malta zijn de koeien zeldzaam. Het is erg bijzonder als je er een paar ziet.. Petra komt van de boerderij en mistte de koeien erg, ik werk nu ook al een paar maanden niet meer op de zorgboerderij en had dus ook wel zin om de beesten weer even te zien :) Na veel reizen, wachten en speuren zagen we een groot koeien bedrijf! We zijn het terrein van verschillende mensen op gelopen om te proberen op het bedrijf te komen, maar dit bleek onmogelijk.. Onderweg kwamen we nog een andere boer tegen die vertelde hoe we het beste konden lopen. De goedbedoelde uitleg van deze man hielp ons niet veel verder en dus besloten we toch maar om weer terug naar huis te gaan.. Ondanks het minder goede resultaat hebben we wel een gezellige ochtend gehad en toch nog koeien in de verte gezien! :)

’s middags gingen we met een groepje meiden naar Valletta. In Valletta was een groot feest aan de gang, overal waren straat artiesten, koren, orkesten, fanfares, dansgroepen en nog veel meer! Het was een erg gezellige middag/avond en leuk om Valletta in een feest sfeer te zien! Ook waren er verschillende musea en kerken geopend waar je gratis naar binnen kon. We hadden die avond ook nog de toevalstreffer dat de minister president van Malta bij een optreden van een koor stond te kijken. Toch leuk om deze man ook eens te zien, want die zullen we niet iedere dag tegen komen! Na een overvolle busreis terug naar huis zijn we lekker ons bed in gedoken!

Toen werd het zondag… het regende pijpenstelen, zoals ik aan het begin van dit blog vertelde, maar het maffe is dat na een uurtje regen de zon dan toch weer doorbreekt! We hopen dat die zon ons de komende week weer blijft volgen en misschien... lukt het me om de zon ook nog een eindje richting Nederland te duwen ;)

Allemaal bedankt voor de reacties die ik krijg! Ik vind het erg leuk om ze te lezen en om een beetje op de hoogte te blijven !!

Mixtieqa fil-ġimgħa xemxija!
Groetjes Marloes