Een nieuw blog! Geschreven door mijn moeder :)

Afgelopen weekend zijn mijn moeder en de moeder van Janou naar Malta gekomen. Ze hebben kennis gemaakt met de Maltese cultuur & met ons leven op Malta. Ik heb mijn moeder gevraagd of zij het leuk vond om eens een blog te schrijven over het afgelopen weekend. Dit heeft ze gedaan! U kunt haar blog hieronder lezen. Ik wens u alvast een fijne week! igawdu qari!


Een redelijk spontaan plan wordt waarheid:

21 november, Marloes haar 19e verjaardag.
Een leuke dag voor 2 moeders om aan te komen bij hun 2 op Malta bivakkerende dochters.
Mooier kadootje kun je niet krijgen toch (:
Voor wie het cadeau het grootst is?

Het was echt heel leuk om Marloes in haar eigen wereld te zien.
Wat doet ze het goed! Echt heel trots op haar. Wij worden als moeders op sleeptouw genomen door 2 zelfstandige meiden, die zich helemaal thuis voelen op het eiland en heerlijk zelfverzekerd hun weg gaan.

Vrij snel na aankomst zijn we weer in de bus gestapt met als einddoel een voor ons, op dat moment, nog onbekende bestemming. “Lang wachten op de bussen hier.” Daar hadden we al iets over gehoord in de eerdere blogs, maar na zo’n 1 ½ uur hobbelen met ondertussen weer een overstap, kwamen op de plaats van bestemming aan: Dar tal Providenza. (de stage) Erg leuk, maar zeker ook indrukwekkend om op de groep te mogen kijken. Tja, wat moet ik hier nu over schrijven…. Ik heb er geen verstand van, maar zelfs als leek zou ik dingen anders aan pakken. Cliënten van verschillende niveaus en met verschillende problematieken zaten/lagen/liepen bij elkaar. Niet echt een prikkelarme omgeving met een overdaad aan kerstversiering, veel lawaai en gedoe. Wel heb ik gezien dat de meiden echt iets opgebouwd hebben, dit konden we merken aan de blije reacties van de cliënten. Zo mooi maar ook schrijnend om het reilen en zeilen hier te zien.... Aan de andere kant, jaren geleden is dit hele centrum opgezet vanuit een daad van liefde en bewogenheid voor de medemens waar eigenlijk weinig zorg voor was.
Dus ook wel heel mooi dat er zo’n plaats is gekomen waar met name de nonnen hun tijd en leven willen geven voor deze mensen.

Na dit indrukwekkende bezoek weer in de bus naar een prachtig oud stadje: Mdina. De japanner word ik ondertussen al genoemd, maar de resultaten halen het nog niet bij de deskundigheid van mijn eigen dochter en man (de huisfotograaf.)
We gingen hier een hapje eten en als verrassing voor ons kwamen de meiden van de vriendengroep ook aanschuiven bij Marloes haar verjaardag. Het was leuk om hen ook te leren kennen. Op dag 1 dus al heel wat van het leven van Marloes gezien.

Vrijdag met de bus wederom, na lang wachten wederom, met een soort veerboot overgevaren naar het eiland Gozo. Hier in een hop on - hop off bus over het eiland gecrost. Echt zulke mooie dingen gezien. Heel bekend schijnt te zijn de “Azure Window.” Wauw wat is de schepping mooi!

Zaterdag uiteraard weer met bus de rest van Malta verkend. Dat wil zeggen: Valetta (de hoofdstad), Sliema met een prachtig waterfront waar ze in Harderwijk jaloers op zouden zijn en Paceville waar ook de ESE taalschool staat. Marloes hoopte hier nog wat verjaardag post te kunnen scoren, maar helaas: zaterdag…..

Zondag was het weer tijd om moe maar voldaan afscheid te nemen.

Conclusie: Wat gaaf voor de meiden om z’n stageperiode op Malta mee te maken.
Wat leuk om nieuwe mensen te leren kennen, je Engels bij te kunnen spijkeren, een heel andere manier van werken te ontdekken, veel van het eiland te kunnen zien en daarbij de mooiste plekjes tegen te komen, de autochtone bevolking van dichtbij mee te maken met hun gewoontes (en gebreken) en niet te vergeten heerlijk zelfstandig te leven.
Bovendien leer je wel om geduld te hebben hier met dat openbaar vervoer…
Nederland doet het toch zo gek nog niet ;)

Het was super om samen met de moeder van Janou een paar dagen in hun leven te stappen!
Nog 8 weken Malta en dan moeten ze weer wennen aan Nederland en haar gewoontes.
Uitkijken maar weer naar Marloes haar eigen blog (: